Altı üstü bir "oyun", üstelik incecik... 'O hoo! Ben bunu sinek dağlarında vızlatırım, biraz otobüs, biraz Beşiktaş motoru derken biter' dedim. Öyle de oldu ama yakamı bırakmadı. Bitince bitmiyormuş! Bir kere okumakla paçayı kurtaramayacağım türden bir kitapla karşı karşıyayım dedim kendime. Tekrar okudum sonraki gün tekrar, sonra tekrar...Metin türüne sadık kalarak öyle bir kumpas kuruyor öyle bir kündeye getiriyor ki yerde iki seksen buluyorsunuz kendinizi. Ne oluyor demeye kalmadan bakıyorsunuz elini uzatıyor öyle tekinsiz bir el ki dost mu düşman mı belirsiz, akıllı mı deli mi muamma... Çaresiz tuttum uzanan eli hop okkalı bi şamar! Bir daha yeri gördüm. Fena da olmadı bazen toparlanmanız için birinin karşınıza geçip aslında ağzınızı burnunuzu dağıtması gerekiyor. Hele ki yazmaya yeltendiyseniz şimdiden söyleyeyim ev sahibesinin döşeği sert! Her ne ise gönül verdiğiniz karşısında diz çökmeden dize getiremeyeceğinizi salık verecek kadar sert! Merhametin başka türlüsüne alışkın olmayanlar için zorlu bir imtihan!
Sema Kaygusuz'un yeni kitabı Sultan ve Şair'den bahsediyorum. Türüksüz kafiyesiz ezbersiz sıfatsız hakiki bir metindi. Ekmeğe sür ye öyle bir kitap. Reçel değil ama olsa olsa muhammara! Ben mızrağı aramaya gidiyorum dönmezsem meraklanmayın beklemeyin uyuyun siz. Ne de olsa önünde sonunda bir gün biri ne kaybettiğini hatırlayıp tatlı uykunuzdan uyandıracak ve size o soruyu soracak. Yahut siz hatırlayacaksınız bir zamanlar kimde neyi unuttuğunuzu... Her halükarda vay halinize!
Not: Gözümü kapattığımda James Gandolfini'nin Şair'i, Jean Dujardin' in de Sultan'ı oynadığını hayal ettim bir an... Neticede herkesi şairi de sultanı da kendine!
